V. wilde graag naar de ‘andere kant’ van de wereld. Hij kocht een zeiljacht dat verkoopbaar zou zijn in Australië en stippelde zijn zeilreis uit naar ‘the land down under’. Het jacht zou dan ter plaatse worden verkocht. Na een voorspoedige zeilreis werd voor een tussenstop afgemeerd in een baai van de idyllische ‘Galapagos’ eilanden ten westen van Equador.
Tekst: Garantex Expertise
Dit artikel verscheen eerder in YachtFocus Magazine nummer 77
V. wilde het eiland verkennen en ging op expeditie. Bij terugkomst in de baai sloeg de schrik om het hart, zijn jacht lag op de zijkant op de stenige kust. Zijn reis was gestrand! De lijn van de havenmeerboei bleek te zijn gebroken. Met behulp van lokale bootjes kwam het jacht wonderwel drijvend vrij, maar het lekte ernstig en het roer bleek te zijn gebroken. Met pompen werd het jacht drijvend gehouden. Wij hadden nog diezelfde dag contact met een wilskrachtige V.
Hulp op afstand
Wegens visumverplichtingen en volle vluchten konden wij niet direct ter plaatse gaan en moesten wij op afstand opereren in samenwerking met V. Het werd al snel duidelijk dat er op het eiland geen faciliteiten waren om het jacht op de wal te plaatsen. Geen botenlift, geen helling, geen kademuur, geen kraan, geen polyesterhars, geen reparateurs.
Op zoek naar een oplossing
Het jacht lekte, dus er moest toch worden gehandeld. Er werd gezocht naar vrachtschepen die het jacht aan dek zouden kunnen takelen, maar die waren te ver weg of te klein. Er werd onderzocht of het jacht in een houten krat de kust op kon worden getrokken door twee tracktoren, dit zou weken duren. Ook de mogelijkheden van scheeftrekken (krenken) of droogzetten in de baai werden onderzocht voor het uitvoeren van noodreparaties. Er was echter geen reparatiehars verkrijgbaar.
Naast de vergeefse eiland opties werd in Equador gezocht naar mogelijkheden. Hier werd een lokale reparateur gevonden, die direct naar het eiland kon vliegen, met een emmer epoxy in zijn bagage. Het jacht werd bij vloed met de kiel op de bodem gefixeerd, bij eb kwam het lek boven water en konden noodreparaties worden uitgevoerd. Ook het roer werd provisorisch hersteld. Zo kon het jacht zeilend de oversteek van 580 zeemijl naar Equador maken, zes dagen na de stranding. In Equador konden definitieve herstelwerkzaamheden worden uitgevoerd, maar dit zou maanden gaan duren. V. besloot dit ‘aan de andere kant van de wereld’ af te wachten. Vanuit Equador is dat Singapore. Twee weken later landde V. op Singapore Airport. Zo blijkt maar weer: ‘Als het getij verloopt moet men de bakens verleggen’.
