Ruimteschepen komen nooit echt héél ver, voor astronomische begrippen dan. Je bent amper de hoek om in het filament of de brandstof is op. En hoe meer brandstof je meeneemt, hoe zwaarder de vracht. Maar wat nou als dat ruimteschip werkt als een soort zeilboot? Eén die niet vaart op wind, maar op licht in de zeilen? Experimenteel natuurkundige Vera Janssen (1989) werkt aan de TU Delft met een team aan een extreem licht materiaal dat weleens geschikt kan zijn als zeil. Ooit hopen wetenschappers met dat soort zeilen rond een vijfde van de lichtsnelheid te behalen (waarmee je in minder dan een seconde een rondje om de aarde zou kunnen maken).
Maar licht heeft toch helemaal geen massa? Dan kun je er toch ook nooit een zeil mee vooruitblazen?
“Jawel hoor, lichtdeeltjes oefenen ook zonder massa gewoon een kracht uit als ze tegen een muur of zeil botsen. Een kleine kracht, maar toch. Het scheelt daarbij een hoop dat er in de ruimte geen wrijving is met lucht. Zo kun je in dat vacuüm met een kleine, constante kracht tóch langzaam snelheid opbouwen.
Dit is geen sciencefiction, hoor. Japanse onderzoekers stuurden een paar jaar geleden een zeilschip de ruimte in met een zeil van kunststof dat zich met lichtstralen wist voort te bewegen. Maar een lichter materiaal zou beter zijn, dat scheelt aan benodigde energie.”
Lees hier meer over www.trouw.nl
